Het is die tijd van het jaar. Tijmen (9 jaar) schrijft een verlanglijstje, Tim (5 jaar) dicteert zijn verlanglijstje aan mij. Al snel staat er lego, lego en lego op de lijstjes.
“Denken jullie ook aan ander soort cadeautjes? Sinterklaas vindt het meestal leuk om uit verschillende dingen te kiezen. Of wie weet, verschillende dingen te geven zelfs!” spoor ik ze aan. Ik denk aan dat spannende boek voor Tijmen, en dat grappige prentenboek voor Tim.
Tijmen hoeft er niet lang over een “ander ding” na te denken. Geconcentreerd schrijft hij op: “pepernoten”. “Dat wil ik ook!” roept Tim meteen.
“En wat dachten jullie van een nieuwe film?”
Op Tijmens lijstje verschijnt Hoe tem je een draak 1 en Hoe tem je een draak 2. Tim wil een film over Sinterklaas.
“En misschien een boek ?”
Resoluut schuift Tijmen het lijstje van zich af. “Neuh…” zegt hij, terwijl hij het lijstje naar zijn schoen loopt, die al klaar staat bij de open haard. Tim hobbelt achter hem aan. Daar staan ze dan keihard te zingen, Tim met een schoen nog aan.
Ach ja, soms zit het een leesbevorderaar niet mee.🙂 Maar bekijk het eens van de kant van Tim en Tijmen. Aan boeken is bepaald geen gebrek in ons huis, dus waaarom zou je die op je verlanglijstje zetten?
Ha ha, hoe herkenbaar. Toch is het een straf voor ze wanneer mama ’s avonds niet gaat voorlezen en ze niet zelf nog even mogen lezen voor het slapen gaan. En ze worden wel nieuwsgierig wanneer ik weer met een tas vol met kinderboeken het huis in kom.